Heybemde Biriken Yolculuk - Mustafa Işık

HEYBEMDE BİRİKEN YOLCULUK – MUSTAFA IŞIK
Bugün, Şair ve Yazar kardeşim Mustafa Işık beyefendinin kıymetli kaleminden bizlere sunduğu “Heybemde Biriken Yolculuk” isimli deneme türünde yazdığı eserini ruh hanemize misafir ettik.

Sultanü'ş Şuarâ (Şairlerin Sultanı) Divan Edebiyatının güçlü kalemlerinden olan Bâkî’nin “Âvâzeyi bu âleme Davud gibi sal / Bâkî kalan bu kubbede bir hoş sadâ imiş” mısralarında dediği gibi Mustafa Işık’ın “Heybemde Biriken Yolculuk” eseri de ruhumda hoş bir sadâ bıraktı. Okuyunca, aynı letafeti siz de hissedeceksiniz ve okumanızı tavsiye ederim.

Düzyazılarını şiirsel bir dille kaleme aldığı birbirinden güzel otuz bir denemesine ayrı ayrı konuk olduk. Kelimelerin aheste bir ruh ile kendi iç dünyasına bizi davet ederken, misafirperverlikleri ile tek kelime ile enfesti.

Yazarın üslup konusunda düzyazı olarak ortaya koyduğu metinlerde şiirsel bir tarz seçmesi fevkalade güzeldi. Satırlar arasında gezinirken hiç sıkılmıyor ve bir gül bahçesinde dolaşıyorsunuz gibi ruhunuzu dinginleştiriyor.

Sayın Mustafa Işık, Türk Dili ve Edebiyatı Öğretmenliğini okumuş biri olarak Türkçeyi yerinde ve nizami cümlelerle kullanması, ayağı yere basan cümleler kurması, metinler arası geçişte olay örgülerinin birbirine sıkı ve akışkan bir şekilde bağlı olması okuyucular için memnuniyet  verici ve bir o kadar da başarılıydı.

Bugüne kadar okuduğum birçok denemede çoğunlukla göremediğim, yazarın bu konuda da açık ara fark oluşturduğu akıcı ve yalın diliyle yazdıkları örnekleri kendinden bir tarzla karşımıza çıkıyor.

Birçok edebi söz sanatlarının yazılarının içinde görsel şölen oluşturduğu eserde, yazarımızı bu zengin coşkun ve okuyucuyu motive edici tarzından ötürü canı gönülden tebrik ediyorum.

Herkes kendi heybesinden sorumludur ve hayat pınarından payına düşeni heybesine doldurur. “Heybemde Biriken Yolculuk” adlı eserden kendi heybeme aldığım bir kaç cümleyi sizlerin beğenisine sunuyorum.

“Kekemeliğimi acemiliğime bağışla, seni ilk görmüşlüğüme.”
“Ne edeyim ki, ölmenin özlemekten kolay olduğuna seni inandıramadım.”
“Şiir diye adımı sevin, papatya kokularıyla yıkansın bedenim.”
“Papatya kokularını armağan edene vereceğim yüreğimi.”
“Ah! Bir bilsen, sen olmadan heybemde ne çok yolculuk biriktirmişim.
Haydi, gelip geçtin diyelim, yola serpilen onca yakarışımı kim toplayacak?”
Kaleminize ve yüreğinize sağlık üstadım.

Rabbim daim eylesin bu kıymetli yazılarınızı. Okurunuz bol olsun inşallah.