5- FİLYASYON EKİBİ

5- FİLYASYON EKİBİ
Talip KOKTAŞ

Ne günlerdi be! Herkesin eve hapsedildiği zamanlarda sokaklarda gardiyan gibi dolaştığımız zamanlar... Okulların kapalı, eğitimin uzaktan olduğu zamanlar. Yakından eğitimi halletmiş gibi bir de uzaktan eğitimi denediğimiz zamanlar… Okullar ve camiler kapalı olduğu için idareciler ve imamlar canı sıkılmasın ve boş durmasın diye düşünülmüş olsa gerek oluşturulan Filyasyon Ekibine dâhil edildiği zamanlar… Sabah 8 dedi mi, mesaisine geç kalmayan memur misali sisteme düşen isimlerin evde olup olmadığını kontrol etmeye giderdik. Hadi hafta içini anladım, lakin sokağa çıkmanın yasak olduğu hafta sonları da evlere gidip bakıyorduk, 14 günlük ev hapsi olanlar koğuşlarında duruyor mu?

O günlerde tanıdım, yan caminin imamını. Osman Hocam! İyi adammış, o günlerde öğrendim ben. Ona hep arkadan bakar gıpta ederdim onunla, bu kadar insanı arkasında nasıl topluyor diye? Bu yaşıma geldim, toplasan en az cemaatin olduğu vakit kadar adam hiçbir zaman olmadı arkamda. Helal olsun Osman Hocama. Büyük adam, vesselam! Gerçi arkası ne kadar kalabalık olsa da yüreği hep yalnızmış, yüzüne bakınca anladım bunu. Bir garip, bir gariban dost Osman Hocam!

Sokağa çıkmanın yasak olduğu zamanlarda bir polisler bir de ben ile Osman Hocam vardık sokakların hâkimi. Havamızdan geçilmiyordu. Polisler sokakta durana, biz ise evinde durmayana basıyorduk cezayı.

Osman Hocam ile Filyasyon Ekibinde tanıştık. Sonrası çay, sohbet, namaz, hutbe, vaaz, fetva… Bildiğiniz işler işte. Allah selamet versin Osman Hocama ve dostluğumuza.