İnsan kendine yet(iş)emiyor.

İnsan kendine yet(iş)emiyor. 
Eğer hayatınızın birçok alanında bu cümleyi tekrarlıyorsanız, durup düşünmeniz gerekiyor.
Günümüz insanı sürekli canlı yayın yaşıyor, her daim online kalıyor ama ruhu kayıp, ruhu ölü!
Öyle ortalıkta hayaletler gibi sadece belli başlı fonksiyonları yerine getiren otuzlu yaşlarda ölen ama yetmişinde gömülen, yürüyen cesetlerle birlikte yaşıyoruz.
Sahi sizin en son farkına varıp da, kendinizde de değiştirdiğin; tutkuyla yaptığınız, üzülüp sevindiğiniz ne var?
Başkalarının hayatlarını, ilgilerini, ne varsa onları beğeniyor, yorumluyor, kızıyor ama yanı başımızda akıp giden hayatlara karşı ilgisiz ve duyarsız davranıyoruz.
Kendi kendinize yetmeye çalıştınız, elinizden gelen her şeyi yaptınız ve yeterince yoruldunuz olmuyor mu? Demek ki artık bu düşünce yapınızı değiştirmenin zamanı geldi. Yetersizlik hissinin ana kaynağı sürekli olarak olumsuz eleştirilme ve takdir edilmeme yaşantıları olabilir.
Yetersizlik hissi özgüven eksikliği ile birlikte gelişen duygulardan biridir.
Biri sarsıldığında diğeri de bozulmaya başlar. Kişinin özgüveni zarar gördükten sonra her alanda yetenek ve başarıları sorgular ve sahip olduğu şeyler ile ilgili şüphe duymaya başlar.
Peki, insan kendine nasıl yardım eder?
Öncelikle kendi kendinize yetmek istiyorsanız hayır demeyi öğrenmelisiniz.
Eğer bir şey sizin yaşamınıza, düşüncenize, kişiliğinize uymuyorsa birilerini mutlu etmek ya da o kişi ortamdan kabul görmek için evet demek zorunda değilsiniz.
Gereken ve elinizden gelen her şeyi yaptıysanız ve karşılığını alamadıysanız bu sizin elinizde olan bir şey değildir. Ve bu sizin yetersiz olduğunuzun bir göstergesi değildir.
Hasbünallahü ve nimel vekil, "Allah bize yeter, O ne güzel vekildir" (Kuran-ı Kerim'in Al-i İmran Suresi'nin 173. Ayet)
Kalın sağlıcakla
Sait ÖZDEMİR
Uzman Psikolojik Danışman &Eğitimci -Yazar