EN KIYMETLİ ŞEY
وَالْوَقْتُ أَنْفَسُ مَا عُنِيتَ بِحِفْظِهِ
وَأَرَاهُ أَسْهَلَ مَا عَلَيْكَ يَضِيعُ
el-Vaktu enfesu mâ ‘unîte bi-ḥifẓihî,
ve erâhu eshele mâ ‘aleyke yeḍî‘u.
(Ey insanoğlu! Özellikle ey âhiret yolcusu ve mü’min kul!)
En çok koruman gereken, en nefis ve en kıymetli şey (sermayen olan) ömründür.
Fakat görüyorum ki en ucuz harcadığın, kaybettiğin ve hebâ ettiğin şey yine ömründür.
İnsanoğlu, nefeslerden ibarettir. İnsanın ömrü nefeslerden oluşur. Eğer bu nefesler boşuna tüketilirse, ömür de boşuna tüketilmiş olur. Hâlbuki insanın sermayesi ömrüdür. En çok korunması gereken şey, bu ömür sermayesidir. Sermaye yoksa kâr da yoktur. Dolayısıyla ömrü beyhude geçen bir insan, ömre terettüp eden her türlü faydayı kaybetmiş demektir.
Kul, kıyamet günü Yüce Allah’ın huzurundan birkaç şeyden sorulmadıkça ayrılamaz. Bunlardan biri de ömrünü nerede ve nasıl tükettiğidir.
Eğer ömrünü; din ve dünya menfaati için, rızkını ve çocuklarının nafakasını temin yolunda; farzlarda, vaciplerde, sünnetlerde, cemaat namazlarında, sohbetlerde, vaaz ve nasihatlerde, ilim meclislerinde ve zikir meclislerinde harcadıysa, bunun sevabını ve karşılığını alacaktır.
Yok eğer ömrünü; haramlarda, ma‘siyetlerde, olmaması gereken yerlerde, gıybetlerde ve mâ lâ ya‘nî işlerde harcadıysa, onun da hesabını verecektir.
Toplumda insanlar israftan bahsedince çoğu zaman yalnızca para israfını anlıyor olabilirler. Hâlbuki israfın birçok çeşidi vardır ve vaktin, ömrün, zamanın israfı en büyük kayıptır. Onun için demişlerdir ki:
إِضَاعَةُ الْوَقْتِ مِنَ الْمَقْتِ
İḍâ‘atü’l-vakti mine’l-maḳti
Yani:
Yüce Allah’ın bir kula değer vermediğinin delili, o kulun vaktini hebâ edip boşa geçirmesidir.
Allah’ım!
Bizleri ve bütün mü’min kardeşlerimizi; ömrünü, zamanını, vaktini ve nefeslerini boşa tüketmeyen; onları âhiret azığı elde etmeye vesile kılan; akıllı, temkinli ve kazançlı kullarından eyle. Âmîn.
Ahmet ÖZKAN
Emekli Müftü
22/12/2025 – Pazartesi
YORUMLAR