İslam, iman, tevhid, kardeşlik, helalleşme, vebal, kul hakkı, adalet, ahlak, gelir adaleti, haram kazanç, şüpheli kazanç, utanma, sadelik, cömertlik, yardımlaşma, kadınlar, çocuklar, köleler, eşitlik, farklı ırklar…
Bir zamanlar toplumların omurgası olan bu kelimeler, bugün içi boşaltılmış, anlamı törpülenmiş, hatta kimi zaman ters yüz edilmiş halde.
Kelimeler, Allah’ın Âdem’e AS öğrettiği ilk emanetlerdir. Onlar yalnızca sesler değil; bir ahlak, bir medeniyet, bir dünya tasavvurunun taşıyıcılarıdır. Onlara kıyan, aslında geleceğe kıyar.
Unutma: Şeytan, kelimelerin anlamını küçümsediği için kovuldu ve kötülüğün sembolü oldu.
“Ve Âdem’e bütün isimleri (kelimeleri ve kavramları) öğretti. Sonra bunları meleklere gösterip ‘Sözünüzde doğru iseniz, şunların isimlerini bana söyleyin’ dedi.”
(Bakara 31)
Peygamberimiz Hz. Muhammed (A.S.), bu kelimelerle yeni bir din, yeni bir yaşam biçimi, yeni bir toplum inşa etti. Yönetim sistemleri, ticaret anlayışı, aile düzeni, sosyal adalet, kadın ve farklı ırkların konumu, çocuk hakları, hayvan hakları, çevre duyarlılığı… Hepsi bu kavramların omuzlarında yükseldi.
23 yılın sonunda 500 bin insan İslam’la buluştu.
Peki ya bugün?
Bugün en güçlü rol modeller eliyle bu kavramların içi değiştirildi. Anlamlar yozlaştı, değerler piyasalaştı.
Sonuç mu?
GENAR’ın (Diyanet destekli) araştırmasına göre sadece 18-34 yaş grubunda 10.4 milyon insan dinden kopmuş ya da uzaklaşmış. Bu tüm yaşlara dağıtılınca 15 milyon insan islamdan ya kopmuş yada artık yeterince önem vermiyor. Yani, Peygamberimizin 23 yılda kazandırdığının 30 katı, günümüz uygulamalarıyla kaybedilmiş.
Kavramları korumak gerek.
Çocuklar gibi, çiçekler gibi, aile gibi. Kavramların da korunmaya ihtiyacı var. Çünkü “adalet” zulmün örtüsü yapılırsa, “liyakat” partizanlığa kurban edilirse, “emanet” ehline verilmezse, toplumun ruhu çürür.
Gazze’nin 22 aydır süren çilesi, İslam coğrafyasının yaşadığı zillet, adaletsizlik, yoksulluk, sömürü, yalan, yolsuzluk… Bunlar, içi boşalmış kelimelerle uyumlu; ama Kur’an’ın öğrettiği anlamla taban tabana zıt uygulamalar yüzünden.
Tevhid, helal kazanç, zekât, infak, yardımlaşma, dayanışma, ahlak, emanet, sadelik, fedakârlık… Bunlar Allah’ın rızasına giden yolun işaret taşlarıydı. Bugün bu taşların yerini gösteriş, israf, çıkar ve kibir aldı.
Kelimeler yetim kaldı. Onları yeniden sahiplenmek, yeniden anlamına kavuşturmak zorundayız.
Çünkü Allah’ın öğrettiği bu kavramlar, Cennet’in elbiseleridir. Onları güzelce giyinenler, hem dünyada huzuru hem ahirette kurtuluşu bulacaktır.
YORUMLAR