Yıkılma Sakın!

YIKILMA SAKIN!..
‎Yıkılma sakın!
‎Yıkılırsan,yıkılır bu şehir,
‎Mescid-i Aksa yıkılır,
‎Enkaz altında kalır ümmet!..
‎Görüyorsun işte küçük adamları,
‎Silahlarıyla saldıran  zalimleri,
‎Saray soytarılarına kul olan korkakların,
‎Kimi yapışmış koltuklarına,tahtlarına,
‎Kimi tutsak düşmüş kendi zindanında,
‎Kimisi;
‎Düpedüz Allah ve peygamber düşmanı...
‎Diren öyleyse, sabret, yılma!
‎Sürdür daha bir inatla kavganı,
‎Seni çünkü dik tutacak bilirim ,
‎Sabrın, imanın,sapanın ve silahın,
‎Gökle barışkın yaşamaya alışmış imanın...
‎
‎Susma!
‎Sen sustuğunda,
‎Umutlar kırılır.
‎Sustuğun yerde kırılır faylar,
‎Depremler olur.
‎Kurumuş bir nehir gibi,
‎Yeryüzünün damarlarına kan gitmez,
‎Susar yeryüzünün deltasında toprak.
‎Kanadı kırık kuşlar uçamaz,
‎Özgürlük kuşları...
‎Konuş!
‎Bazıları tüyden bazısı demir,
‎Dövsün en sert dövsün en yumuşak
‎Kelimelerln,
‎Delip geçsin taşlaşmış kalpleri...
‎
‎Koca yürekli çocukların,
‎Doğurgan anaların,
‎Güneşe çarpan sesini,
‎Anlamayan sağır ve körlerin,
‎Tahtların,koltukların En'am 'ın sahipleri,
‎Hayal bile edemezken içinizdeki imanı,
‎Korku ve yılgınlık,
‎Yanımıza bile yanaşamazken ,
‎Sabah bu kadar yakınken,
‎Cennet bu kadar yakınlaşmışken,
‎Allah,peygaber ve melekler yanınızdayken,
‎Ve sizi  bekliyorken insanlık,
‎Yıkılmak elinizde mi?..
‎