İnsanlık Çöktü, Sessizlik Büyüdü: Gazze'de Ölümün Adı, "Yeni Dünya Düzeni"

Bir çocuk daha sustu Gazze’de.
Bir annenin gözleri bir daha asla gülmeyecek.
Bir baba evlat cesedi taşıdı omuzlarında, kendi omzuna bile yük olmadan…

Ve dünya izliyor...

Bu yazıyı yazarken bile orada bombalar yağıyor.
Doktorlar ölüyor, gazeteciler hedef alınıyor. Kadınlar, çocuklar, siviller… Sayılar değil onlar. Hayallerini yarıda bırakmış insanlar. Ama ekranlarda sadece istatistikler var.

İsrail, uluslararası hukuku, insan haklarını ve en temel vicdan sınırlarını sistematik biçimde çiğnerken, dünya dediğimiz şey suskun bir seyirciye dönüştü. Kınamalar, çağrılar, açıklamalar… Hepsi boş. Çünkü bu çağda gerçek olan şey sadece çıkar; mazlumun kanı ise ucuz ve değersiz.

Bir zamanlar savaşın da bir ahlakı olduğu söylenirdi. Şimdi savaş değil, katliam var. Kuralsız, keyfi, pervasız bir ölüm düzeni. Gazze’de öldürülmek için suçlu olman gerekmiyor, sadece yaşaman yeterli.

En acı gerçeği ise yeni fark ettim:
İsrail, insanlıktan büyük(!)
Evet, çünkü bütün insanlık susarken, o korkusuzca öldürmeye devam ediyor.
Çünkü hiçbir yasa, hiçbir kurum, hiçbir “medeniyet” anlayışı onu durduramıyor.
Çünkü çıkarlar, vicdanın sesini boğuyor.

Bugün insanlık tarihinin utanç sayfalarına yeni satırlar ekleniyor. Ama biz, onları sadece izliyoruz...
Ve sessiz kaldığımız her an, bir bombanın pimini biz çekiyoruz.
Bir çocuğun mezarına biz toprak atıyoruz.
Bir annenin çığlığını biz bastırıyoruz.

Dünya, Gazze’yi unuttukça kendi vicdanını da kaybediyor.
Çünkü Filistin meselesi sadece bir coğrafya değil, insanlık sınavıdır.
Ve biz bu sınavda her geçen gün daha kötü çakıyoruz.

Ama şunu bilin:
Gazze düşerse insanlık da düşer.
Ve o zaman kurtaracak kimse kalmaz.