Türkiye’nin yarını, gençlerin umutlarında, alın terinde ve ideallerinde şekilleniyor. Ancak paralı üniversiteler, torpilli geçişler ve sahte diplomaların gölgesi, bu umutları bir bir solduruyor. Çalışkan, zeki ve vatanına sevdalı gençler, adaletsizliğin pençesinde hayallerinden vazgeçmeye zorlanıyor. Bu sadece bir eğitim sorunu değil; vicdan, ahlak ve toplumsal adalet meselesi. Bu düzen, memleketin ruhuna saplanan bir hançer.
Paralı Üniversiteler: Emek Hırsızlığı
Paralı üniversiteler, maddi imkânı olanlara zahmetsizce yükseköğretim kapılarını açarken, gece gündüz çalışan gençleri gölgede bırakıyor. Uykusuz gecelerde hayallerini defterlerine yazan öğrenciler, paranın gücü karşısında eziliyor. Bir yanda sınavla hak ederek kazananlar, diğer yanda torpille devlet üniversitelerine sızanlar... Bu adaletsizlik, sadece bir diplomayı değil; gençlerin inancını, umudunu ve geleceğini çalıyor.
Torpil: Hayalleri Kıran Bıçak
Devlet üniversitelerine usulsüz yatay geçişler, torpilin en acımasız yüzünü gösteriyor. YÖK kurallarını hiçe sayan bu uygulamalar, liyakati yok ediyor, adaleti paramparça ediyor. “Ben niye çalışıyorum ki?” diye gözyaşlarıyla soran bir gencin sesi, hepimizin vicdanını sarsmalı. Torpil, sadece bir koltuk ya da diploma değil; bir neslin güvenini, bir milletin vicdanını ve memleketin geleceğini gasp ediyor.
Mülakat ve Sahte Diplomalar: Geleceğe İhanet
Mülakat sistemi, objektiflikten uzak bir torpil mekanizmasına dönüşmüş durumda. Siyasi ve kişisel çıkarlarla şekillenen bu süreç, gençlerin eşitlik ve adalet hayallerini yerle bir ediyor. Üstüne bir de sahte diplomalarla kamu kurumlarında boy gösterenler... Emek vermeden makam işgal eden bu kişiler, memleketin geleceğini karanlığa sürüklüyor. Her sahte diploma, bir gencin hayaline saplanan bir hançer; her torpilli atama, vatansever bir yüreğin kırılması demek.
Toplumun Kanayan Yarası
Bu adaletsizlik sadece eğitimle sınırlı değil; toplumun ruhunu da yaralıyor. Gençler, “Hak eden değil, torpili olan kazanır” düşüncesiyle umutsuzluğa kapılıyor. Üniversitelerin itibarı zedeleniyor, eğitim kalitesi düşüyor, güven erozyona uğruyor. Bir anne babanın çocuğuna “Oku, çalış, başaracaksın” derken gözlerindeki endişe, bu sistemin en acı gerçeği. Toplumun vicdanı, bu haksızlıklar karşısında sessiz kalmamalı.
Bir Çıkış Yolu Var: Adalet ve Liyakat
Bu karanlık tabloyu değiştirmek elimizde. Şeffaf bir eğitim sistemi, bağımsız denetim mekanizmaları ve caydırıcı cezalarla torpil kültürünü bitirebiliriz. Mülakatlar kaldırılmalı, sahte diplomaların önü kesilmeli, denklik verilen üniversiteler sıkı denetlenmelidir. Ama en önemlisi, adalet ve liyakat için toplumsal bir uyanışa ihtiyacımız var. Her birimiz, bu haksızlıklara “Dur!” deme cesaretini göstermeliyiz. Çünkü her kurtarılmış genç, memleketin bir umudu; her adil sistem, geleceğin teminatıdır.
Son Çığlık: Hayaller Çalınmasın
Türkiye’nin geleceği, milli ve manevi değerlere sahip, zeki ve vatansever gençlerin ellerinde yükselecek. Ama bu gençler, torpilin, sahte diplomaların ve paralı üniversitelerin gölgesinde solmamalı. Onların hayalleri, bizim geleceğimiz. Adalet için, liyakat için, vicdan için bir adım atalım. Bir gencin gözlerindeki umudu yeniden yeşertelim. Çünkü bu memleket, adil ve çalışkan evlatlarının omuzlarında yükselecek. Hayalleri çalınmış bir nesil değil; umutla parlayan bir Türkiye istiyoruz.
Selam ve dua ile…
YORUMLAR