Biz, Nesli İhyâ Medeniyeti İnşâ gönüllü hareketinin gönüllü kurucu hizmetkârı.
Alemlerin Rabbinin Alemlerin efendisine emaneten gönderdiği, batılla mücadelenin karşısına sapasağlam temellerle konumlandırdığı Hakk davanın gönüllü mücahidi.
Bu dava bize Âdem As’dan Fahr-ı Kainat Hz. Muhammed Asm’a kadar dipdiri ve ölü kalpleri dirilten iman davasıdır. Bu dava bir tek genci imansızlık ve ebedi cehennemden kurtarmak için, nice bedelleri ve çileleri volkan gibi coşan kalplerin, ırmak gibi çağlayan gönüllerin mücadele davasıdır. Ve biz bu davaya bütün çilesiyle ve şehadetiyle gönül vermiş, bir tek yuvanın yıkılmaması için, bir tek genci boşluk ve bataklıktan, uyuşturucu ve bağımlılıktan kurtarmak için mücadele eden gönüllü dava erleriyiz.
Biz bu davada para istemeyiz, makam istemeyiz, menfaat istemeyiz, şan istemeyiz, şöhret istemeyiz. Çünkü bu dava ne maddi menfaat ne de şan şöhret davası değildir. Bu dava çile, ızdırap, dünyalıktan mahrum kalma, hakkının dahi gasp edildiği mahrum kalınan davadır. Bir tarafta düşmanlarınla mücadele ederken, diğer tarafta kedilerini söylemde davanda konumlandıran ama bu davaya engel koyan gafil ve cahillerle mücadele davasıdır. Senle birlikte secdeye giden sakalı, senin sakalından uzunlarla bile mücadele etmek zorunda kaldığın çetrefilli mücadele barındıran davadır.
Bu dava rahatlık davası değil. “Yoksa sizden öncekilerin çektikleriyle karşılaşmadan cennete girebileceğinizi mi sandınız? Onlar öylesine yoksulluk ve sıkıntı çekmişler, öyle sarsılmışlardı ki peygamber ve yanındakiler, “Allah’ın yardımı ne zaman gelecek?” demeye başladılar. Bilesiniz ki Allah’ın yardımı yakındır (Bakara,214) diyen Allah’ın, bize bedelsiz ve çilesiz değil bedel ve çile dolu ama Allah’ın yardımının geleceğini müjde veren davadır.
Ve sen ey bugünün geçici makam ve yetki emanetçisi! Sen bugün bu davada mücadele eden gönül insanlarını engellersen, Allah’ın davasına ihanet edersin. Makamın dün kimin elindeydi, bugün vebalini alıp nereye göç eyledi de ondan boşalan koltuğa sen geldin? Nerde makamı, nerde yetkisi? Ya engellediği hak davanın gönüllü insanlarının ulaştıracağı hizmetten mahrum kalıp intihar eden gencin vebali? Ya boşanan ailelerin vebali? Ya boşluk ve dünyevilerin musallat olmasıyla imanını kaybedenlerin vebali? Ya kendisine model bulamadığı için bağımlılık bataklığına batan gençlerin vebali? Makam gitti vebal kaldı olmasın. Veyl o makam ehline ki, hakkın davasını muhtaç gönüllere ulaştıran çilekeş dava erlerini engelleyene… Bu makam kime kaldı ki sana kalsın? Sakın ha makam gidince vebal kalacak bir yol tutmayasın. Sen ölsen de sadaka-i cariye bırakacak bir nesle vesile olasın.
Ey geçici makam ehli! Hak ve batıl mücadelesi hiç olmadığı kadar şiddetli devam ederken, yuvalar yıkılmaya, gençler imansızlığa, medeniyet çatırdamaya son hızla devam ederken, sen gönül erlerini sahadan çekersen, saha ifsat ve yıkım ehline kalır. Bu ifsat ehli seni ve neslini de yakar. Sen de bunun sebebi olur ve Alemlerin Efendisi Asm’ın “sebep olan işleyen gibidir” hadisi şerifine maruz kalırsın. Hem sana hem ehline yazık olur. Zalimlerden olursun. Bak Allah’ın çağrısına kulak ver ne diyor? “Zulmedenlere meyletmeyin. Yoksa size de ateş dokunur. Sizin Allah’tan başka dostlarınız yoktur. Sonra size yardım da edilmez.” Allah’ın davasını omuzlayan dava ehline sırt çevirirsen ve zalimlerin yaptığı zulümleri yaparsan, ateş sana da dokunur. Bizim canımızı, şahsımıza değil davamıza yapılan zulümler yakar. Biz mücadeleye devam ederken, hakkın adaletiyle can yakanın canının yakılacağı güne de inanırız. Çünkü “Canı yanan sabretsin; can yakan da yanacağı günü beklesin.”
Ey geçici makam ehli! Bütün makam ve mevkinin sana Allah’ın bir emaneti olduğunu bil ve ayıl. Tıpkı dünyanın faniliği gibi makamın da fanidir. O makamı Allah yolunda bir neslin yetişmesi için araç kıl. Dünyasını kazanacak bir nesil ahiretini kaybederse sebep sensin. Asıl musibet dine gelen musibettir ve nesil dinsizlik cereyanı ile perişan olmuştur. Cehennem çukuruna doğru hızla yol alan bir neslin dünyasını mahmur etsen ne yazar? O nesil ahirette hâkimin bizzat hüküm sahibi olduğu Mahkeme-i Kübra’da yakana yapışacak ve Allah’ın huzurunda senden hakkını alacaktır. Bu dünyada paşa, ahirette geda olmak istemezsen gel dava ehlinin nesil yetiştirmesine hizmet et, aklını, kalbini, ruhunu taşlaştırıp, nefsinin kölesi olup engel olma.
Ey geçici makam ehli! Senden önce de nesil yetiştiren gönül ehlini engelleyen nefisperest gafiller çok oldu. Onlar bugün veyl ile anılırken ve büyük bir kısmının ismi bile unutulmuşken, çile ile bu davayı omuzlayanlar gönüllerde yaşıyor ve rahmet ile anılıyor. Sen hangisinden olacaksın?
Ey geçici makam ehli! Gönül insanları şahsiyet inşa etmek ve bu şahsiyet ile medeniyet tasavvuru geliştirip ihya medeniyeti inşa etmek için çalışır. Bu da ifsat ehlinin istemediği bir gaya-i hayaldir, mefkûredir. Şahsiyetin ve medeniyetin inşasını engellemek için gönül insanlarını sana bin bir iftira ile itibarsızlaştırmaya çalışan müfterilerin iftiralarını doğru kabul edip gönül insanlarına zulmetmemek için getirdikleri iftira sözlerinin arka boyutunu araştır. Yoksa zulmeden zalimlerden olursun. Rabbimizin “Ey iman edenler! Bilmeden birilerine zarar verip de sonra yaptığınıza pişman olmamanız için, yoldan çıkmışın biri size bir haber getirdiğinde doğruluğunu araştırın.” ayetine muhatap olursun da vebali büyük olur.
Ey geçici makam ehli! Zannetme ki sen engelledin diye biz köşeye çekileceğiz. Biz her sahada mücadelemize devam edeceğiz. Bu yolda sürgün edilirsek hicret, hapse atılırsak halvet, öldürülürsek şehadete kavuşacağız. Bize bundan daha büyük şeref mi var?
Ey geçici makam ehli! Biz inancımız gereği sadece mücadeleden sorumluyuz. Sen bizi davet etsen biz gelmezsek vebal bizde. Biz mücadele ederken sen engellesen vebal sende. Yani biz seferden sorumluyuz, zaferin sahibi Allah’tır. Biz seferimizi yapar ve hesabımızı vermeye çalışırız. Zaferin sahibi neyi takdir eserse… Ne demişti Alemlerin Rabbi: “İman etmiyorlar diye neredeyse kendini helâk edeceksin! Biz istesek onlara gökten bir mûcize indiririz de derhal ona boyun eğerler.” (Şuarâ Suresi). Bize düşen sadece mücadeledir.
Ey geçici makam ehli! Titre ve kendine gel. Neslin ve nefsin ifsat olduğu şu zamanda bir avuç gönül insanının nesil yetiştirmesini engellersen, hem sana hem o nesle yazık olur. Kendine de onlara da bu zulmü yapma. Sakın ha, nefsin ayak altına alınıp akıl, kalp ve ruhun derinliğinden gelen bu çağrıyı edebiyat yapıyor gözüyle bakıp kulak tıkama. Bu imanlı ve gayretli bir neslin yetiştirilmesi için Nesli İhyâ Medeniyeti İnşâ mefkûremizin çağrısıdır. Bu hak davasının hakimiyeti için bir damla da olsa engel değil, destek olman uyarısıdır. Kulak tıkarsan “Ne zaman Rahmân’dan kendilerine yeni bir uyarı gelse mutlaka bundan yüz çevirmektedirler.” ayetine muhatap olursun. Çünkü bu dava Allah’ın davasıdır. Biz sadece bu anımızdan sorumluyuz ve vazifemizi yaparız. Rahman’dan gelen uyarı neslimizi ve ekinlerimizi ifsat edenlerle mücadeledir. Gel sen de bu mücadeleye engel olma, destek ol. Tâ ki sen ve neslin de bu ifsattan kurtulup Allah’ın huzuruna alnı ak çıkasın.
Ey geçici makam ehli! Bu davada söylem yetmez, eylem gerektir. Söylemde davaya hizmet ettiğini söylesen de, eylemde engellersen “Ey iman edenler! Niçin yapmayacağınız şeyleri söylüyorsunuz? Yapmayacağınız şeyleri söylemeniz Allah katında çok çirkin bir davranıştır(Saf Sûresi, 2-3) ilahi uyarıya muhatap olursun. Gel söylem ve eylem birlikteliği ile bu davaya engel değil kapı ol. Allah’ın azabına ve gazabına değil rahmetine nail ol.
Ey geçici makam ehli! Sen olsan da olmasan da bu mücadele sürecektir. Ya sana rağmen ya senle birlikte. Karar senin. Son söz: Hasbunallah ve ni’melvekil.
Not: Bu makale Adnan Kalkan "İyi ki Yaşadım: Bedeller ve Hizmetler" kitabında yazılmıştır.
Adnan Kalkan
YORUMLAR