Ve Ben Yine Ölüyorum...

Abdulaziz TANTİK


Ve ben yine ölüyorum 
Azar azar yaşarken Ölmemi dünya değiştirme sanmayın Her anda.
  Sahtenin iktidarı nefessiz bırakırken beni, Ölümü tadıyorum canhıraş çığlıklar eşliğinde.
  Hakikat naraları yalancı hayatlar üstünde yankılanırken  Ben hiçliğe sığınıyorum... 
  Kalbim hiç olmadığı kadar acıyla sarsılıyor, Tanıklığımın üzerinden yükselen feryatlardan...
  Cümbüşe dönen sahte sözcükler, Parçalıyor yaşamın kulak zarını.
  Edebi kaybolmuş insanlığın, adabı kalmaz; Ruhu sadmelerle sarsılan insanın,  Hakikate inancı olmaz... 
  Hiçlik...  Hakikate açılan kapı... Ruhu onararak varlığa istikamet...
  Kelimeler yol ışığı; Mekan sahici, zaman yoldaş..
  Yalandan gerçeğe, sahteden sahiciliğe ... Vardır, yolunu aşina ol...  Kendine, Rabbine ve varlığa.. 
  Kulağına küpe olsun varlığın sesi, Ki seni hakikate taşısın...